O pequeno violador de ilusións atacou esta noite. Di a crónica local que a súa última víctima, unha moza en idade de merecer pero cunha gran capacidade pra perder ese precioso tempo, apareceu facendo equilibrismos sobre a barandilla dunha ponte que divide a cidade en dous. A policía quixo saber se ía ou viña.
Ela non quixo saber ren.
29 abril 2011
13 abril 2011
Abandoados ao azar
Hoxe atopei un libro metido nun prástico. Estaba sobre un banco, enchoupándose. O prástico, que non o libro. Mirei ao meu redor e non había ninguén. Semellaba ter sido abandoado intencionadamente pra que alguén o collera. Alguén que non crera moito nin no azar, nin na sorte, nin nas casualidades. Pra que lle estivese ben empregado. Pra darlle unha lección.
Ben, pois ese alguén fun eu.
Ben, pois ese alguén fun eu.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)