Benvidos ao meu manicomio.
16 marzo 2010
Xogada
Aínda sigo nun soño profundo. Hai silencio. Poucas ganas de falar. Fago esforzos sobrehumáns por non aborrecer meus días aínda máis do que os aborrezo. Pero cando chegan días así, éme francamente difícil.
Maldito luns. Xogáchemela outra vez.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Entrada más reciente
Entrada antigua
Inicio
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario