Benvidos ao meu manicomio.
27 marzo 2010
Tacto
Unha man, unha vez, escrebiu naquela pel a historia de amor máis bela do mundo.
Aberta. Suave. Contradictoria.
Esa pel, agora, añora, chora, sécase. Québrase. Agarda que a man regrese a pousarse sobre ela. Aberta. Suave. Contradictoria.
Para sempre.
1 comentario:
Falbalá dijo...
Gústame
29.3.10
Publicar un comentario
Entrada más reciente
Entrada antigua
Inicio
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
1 comentario:
Gústame
Publicar un comentario