Hai que sacudirse a dependencia emocional. Contar ata tres. Dicir, "que te den".
Veña, vai. Túa cotidianidade tamén ten o seu aquel. Anque esté un pelín patas arriba. Doete a mandíbula. Non podes abrir ben a boca. Parece unha metáfora, manda carallo.
Tes a casa feita unha merda. Xa verás cando volten. Cando volten xa terá rematado o zafarrancho de combate limpador. Que facemos hoxe? Día cuberto, risco de choivas, poderías redeseñar o blogue, que é o que levas pensando dende hai un tempo. Dalle un pouco de vida. Non esquezas que es zote niso do deseño. Xa. Raparigo, non sei, é un puñeteiro venres máis, fai o que podas.
No hay comentarios:
Publicar un comentario