Nostalxias

Ainda non se sabe moi ben o porque pero fannos separar con múltiples comas e engadirnos puntos suspensivos cando o que realmente desexamos é o punto e aparte ou o punto final, se me apuras, que construa o abismo entre o que fumos e o que somos. Hai xente, á que coñezo dende hai moitos anos, cando chovía máis que agora e eu levaba chándales de lá feitos pola miña nai, que aferranse á nostalxia para non afrontar o seu propio destino. A nostalxia é só para as festas esporádicas bañadas en alcol e fundidas en apertas. Para a rutina diaria, prefiro a improvisación.