Teño as palpitacións a tres mil. Unha taquicardia que avanza polo meu corpo coma un exército presto a invadir terras alleas. Que ben. Co que me gusta esta sensación. En fin. Que sí, que vale, que as cousas son como son, pero organizándoas mellor poderían ser doutro xeito.
Poderían deixar vivir. Poderían latexar máis despacio.
No hay comentarios:
Publicar un comentario