Onte á noite, sentei na herba e mirei ao ceo. Poucas estrelas. A xente berraba nas ruas. Eu, tomaba un refresco. Red Bull. Este é o mundo. Esta é a vida. Estos son os momentos. Hai cousas que podo cambiar, e hai cousas que non. O posible e o irremediable. Mirei meus pes descalzos. Vinme coma un neno, que ten ganas de xogar, e non atopa a ninguén no parque. Pensei que os únicos que me quedan son os descoñecidos.
Esos nunca me abandoan.
No hay comentarios:
Publicar un comentario