Fofa

Ás veces gustaríame que todo fose tan sinxelo coma comer un yoghourt a medianoite i en silencio. A cidade ronca, porque dende que engordou, cústalle respirar. E pasan os días e as cousas e os defectos voltanse características, un tanto irreais a maioría das veces, pero sempre doadas de vender como desculpa. Así é a cidade fofa.

"Eiquí xa nin sei, nin me atopo", reza o último mensaxe no contestador do Alcalde.

"Vaia, outro histérico", suspira él con noxo.