Un día, ao espertar, decateime de que me convertera en alguén moitísimo peor. Comecei a perseguir aos demais, sinalándoos co dedo, acusándoos de delitos que non cometeran. Ou si. Nunca o souben. Era unha formiga nun formigueiro confuso que ía devorándome. Aquela histeria acabou con parte de min. Deixei de comunicarme. Só botaba cousas en cara. E, nembargantes, todo o ben que fixen, todolos bos momentos que pasei, quedaron perdidos no escuro esquencemento.
Un día, ao espertar, decateime de que debía nacer outra vez. E nacer kiwi, se non é moito pedir.
4 comentarios:
sería mejor convertirse en cebolla, que así tienes más capas
:D
No le hagas caso a esa chica, no te conviertas en cebolla, puesto que daquella no podrias evitar hacer llorar a la gente que conoce tu interior. ¿Por que no renacer tulipán? Bsss
E que teñen de malo os kiwis? vamos, digo eu…son uns bichos moi monos…e seguramente pódanse comer con cebola...
admiradora secreta no te enfades anda, que era una bromita, si los kiwis molan, los kiwis rules y los tulipanes ya ni te cuento lo que molan
Publicar un comentario