Alto

Hoxe, voltou. Supoño que sempre estivo ahí. Pero facía tempo que non era tan consciente dela. Non ten nada que ver coa de Sartre, por suposto. A miña é máis corrente, menos existencialista. Pero á hora da verdade, a miña náusea fastidiame igual, ou máis. Tensión baixa, ánimo baixo, ton baixo, moral baixa.
E as ganas de devolver por todo o alto.



P.S: Esta entrada fai a número 150, non son eu moi de cifras e estas cousas, pero supoño que non está mal. Espero seguir aquí na 300. E espero que sigas tí.