Poker

Unha das cousas que me contaran sobre o poker, é que é como a vida, e que se algunha vez xogaba, cecáis o entendería.
Fai unha seman, non sabía xogar, pero agora, e tras xogar máis ben pouco, coido que comprendo algo.
Non se trata de gañar sempre, se non de agardar a man boa, mentres perdes pouco a pouco. Chega un momento no que a sorte mírate á cara e te sinala. Nese momento é cando tes que pór toda a carne no asador, apostalo todo. Porque ainda que perderas durante moitas mans, só con que gañes esa, todo pagará a pena.

Supoño que a vida é algo parecido, perdemos man tras man, pequenas cantidades, agardando pacientemente que a sorte nos mire á cara.
E entón, faino. E todos eses anos de espera, pagaron a pena.

Gañas a man, gañas a vida.

Só hai que agardar.