Tormento

Ogallá tivese esa tranquilidade tua no ollar. Ese sorriso que transmite tanta paz. Ogallá este tormento fose tormento, pero menos. Supoño que ó teu carón todo sería máis doado. Supoño que o vento soplaría de cara. Pero algo escribiu a historia de outro xeito. Algo quixo decirme que non. Seguramente foron os anos por vir. E outras historias. E agora son tormento, como sempre o fun. Son quen escrebe en negro e vermello e con brocha gorda letras que quixeran ser palabras. Palabras que quixeran ser amor.