Atoparon o seu corpo na piscina. Ninguén pareceu sorprenderse.
Nin rastro do estupor dos que son atraídos polo imán dos accidentes de tráfico con mortos. Non había sangue, anque ás veces o silencio aseméllese moito. Era un nenúfar de carne flotando, sen rumbo e sen corrente pola que deixarse levar. Coas leis da física e as súas ganas frustradas de relaxarse e de cando en vez, converterse en aleatoriedade. O neno do veciño ao que deixaron contemplar a escea xa que era gratis e non daban nada máis forte na televisión, preguntou por que. Un policía respostou coma sempre quixera respostar, cun breve “porque sí”.
Dúas palabras que eran o informe de todo. Unha explicación pra sempre.
No hay comentarios:
Publicar un comentario