Manexa o teléfono móbil de xeito inquedo. Ás veces escorrégaselle entre os dedos. Ás veces cáeselle. Perdeu toda a tarde agardando unha palabra súa. Unha palabra breve e sonora. Non, non perdeu toda a tarde. Perdeu toda a vida. Escoitando o eco imaxinario. A grafía inexistente. O alento improbable de esa palabra curta e concisa.
Ese, "vou" que agora apenas ten senso.
No hay comentarios:
Publicar un comentario