Buff..Tío...en serio..es cómo si leyeras mi mente... Todo pasa pero no pasa nada...hace poco que me senti así...y escribí una entrada que ahora mismo tengo guardada en "borradores" dentro de poco la publicaré...pero te pongo un cachito, se titula "una parada ene l tiempo":
"¡Quiero parar el tiempo! por un instante cerrar los ojos y dormir...no pensar en nada ni en nadie, tener la mente en blanco...entrar como en un coma tranquilizador..."
No encontraba palabra para decir eso..aunque ahora ya la sé hibernación...
Sinto que a miña vida é axitada, vivo a tranquilade do estres como a unica consecuencia de vivir na época de todo o rápido. Vivo porque me gusta vivir, durmir é preciso para descansar, desconectar e reter información deste entorno mutante, pero durmir demasiado consideroo unha perdida de tempo. E o tempo e moi valioso, so existe unha vida, que ten o tempo limitado. Eu quero coñecer cada recuncho desta vida que se me presenta.
e porque deixar pasar un ano de súpeto? porque desperdiciar un trozo da nosa preciada vida ? ... o fin e o cabo dende que naces comezas a morrer o instante no que todo se apaga tan só é un tránsito tan só un paso máis desa longa morte ,para algúns unha agonia ... para outros unha oportunidade,eu tomareino coma tal e intentarei disfrutar de cada instante de cada momento ... porque o fin e o cabo non sabes se hoxe será o último
A culpable desta fermosa foto do embarcadeiro de Como non é outra que Iria, vamos, Lucy Nariz Respingona. Grazas 
5 comentarios:
Buff..Tío...en serio..es cómo si leyeras mi mente...
Todo pasa pero no pasa nada...hace poco que me senti así...y escribí una entrada que ahora mismo tengo guardada en "borradores" dentro de poco la publicaré...pero te pongo un cachito, se titula "una parada ene l tiempo":
"¡Quiero parar el tiempo! por un instante cerrar los ojos y dormir...no pensar en nada ni en nadie, tener la mente en blanco...entrar como en un coma tranquilizador..."
No encontraba palabra para decir eso..aunque ahora ya la sé
hibernación...
Sonríe, mañana puede ser peor...
bikos!!
Espero que non sexa peor, pq de ser asi xa non sei se aguantarei...
Espero velo publicado canto antes, que sempre é interesante o que ti escribes!
aii que ilusión que utilizaras unha das miñas fotos!!jejeje
gústame o texto ... seica todos algunha vez nos sentimos así ...
bicos!!!!!!!!!
Que pase o tempo...
Sinto que a miña vida é axitada, vivo a tranquilade do estres como a unica consecuencia de vivir na época de todo o rápido. Vivo porque me gusta vivir, durmir é preciso para descansar, desconectar e reter información deste entorno mutante, pero durmir demasiado consideroo unha perdida de tempo. E o tempo e moi valioso, so existe unha vida, que ten o tempo limitado. Eu quero coñecer cada recuncho desta vida que se me presenta.
PD: gustame a nova cara do teu blogue
e porque deixar pasar un ano de súpeto? porque desperdiciar un trozo da nosa preciada vida ? ... o fin e o cabo dende que naces comezas a morrer o instante no que todo se apaga tan só é un tránsito tan só un paso máis desa longa morte ,para algúns unha agonia ... para outros unha oportunidade,eu tomareino coma tal e intentarei disfrutar de cada instante de cada momento ... porque o fin e o cabo non sabes se hoxe será o último
saúdos :)
Publicar un comentario