No se como comentar esto...la promiscuidad puede ser un don... Siento cierto déjà vu al leer esto...en fin k se me va la olla... El caso es que la efemeridad podría llegar a ser un delito, una pena incumplida por poseer dosis ingentes de ignorancia supina...parece un juego de palabras, pero tiene su lógica... Esperando impaciente el próximo viaje...
A min este post fixome pensar en varias cousas...é dicir q é tan aberto q se poden sacar varias conclusións. Por exemplo, dás a entender q (segundo a miña opinión) fala do adulterio ou doutros tipo de amor prohibido...pero o amor está prohibido?? é máis se é adulterio parece q stas a xustificar esa actitude egoista e cruel coa parella lexitima.. ademais tamen se da por suposto que parece unha situación q non é novedosa, que a parella xa se coñecia e xa mantiña dende hai tempo ese tipo de ralacion,porq a complicidade só se gaña co tempo.. Outra cousa q qro dicir e com conclusion a este pedazo comentario q me currei, é q os teus ultimos posts son moi curtos e este por exemplo sta moi ben, moi ben pero precisa mais... unha qda cn ganas de máis. Gústoume e agardo impaciente as proximas entregas do teu talento... :-) Un saúdo bicos
Si, as miradas, as miradas conteñen un senfin de sentimentos.... Nen sequera son sentimentos, senon soños ou quizais unha teima de non dar un pasa adiante. Eu penso que o tempo non se perde nas miradas, mais ben, conxelan o tempo e fante matinar, dubidar e todo iso que é capaz de facer a mente humana nun intre de segundo.... O perdon só se pide cando estas farto dunha cousa, pero non cando transmites a outra persoa, cunha simple ollada un senfín de ilusión truncadas pola adversidade. Como din, unha ollada vale mais que mil palabras; e eu creoo asi
5 comentarios:
No se como comentar esto...la promiscuidad puede ser un don...
Siento cierto déjà vu al leer esto...en fin k se me va la olla...
El caso es que la efemeridad podría llegar a ser un delito, una pena incumplida por poseer dosis ingentes de ignorancia supina...parece un juego de palabras, pero tiene su lógica...
Esperando impaciente el próximo viaje...
A min este post fixome pensar en varias cousas...é dicir q é tan aberto q se poden sacar varias conclusións. Por exemplo, dás a entender q (segundo a miña opinión) fala do adulterio ou doutros tipo de amor prohibido...pero o amor está prohibido?? é máis se é adulterio parece q stas a xustificar esa actitude egoista e cruel coa parella lexitima.. ademais tamen se da por suposto que parece unha situación q non é novedosa, que a parella xa se coñecia e xa mantiña dende hai tempo ese tipo de ralacion,porq a complicidade só se gaña co tempo..
Outra cousa q qro dicir e com conclusion a este pedazo comentario q me currei, é q os teus ultimos posts son moi curtos e este por exemplo sta moi ben, moi ben pero precisa mais... unha qda cn ganas de máis.
Gústoume e agardo impaciente as proximas entregas do teu talento... :-) Un saúdo bicos
Si, as miradas, as miradas conteñen un senfin de sentimentos.... Nen sequera son sentimentos, senon soños ou quizais unha teima de non dar un pasa adiante. Eu penso que o tempo non se perde nas miradas, mais ben, conxelan o tempo e fante matinar, dubidar e todo iso que é capaz de facer a mente humana nun intre de segundo.... O perdon só se pide cando estas farto dunha cousa, pero non cando transmites a outra persoa, cunha simple ollada un senfín de ilusión truncadas pola adversidade. Como din, unha ollada vale mais que mil palabras; e eu creoo asi
Nice site!
[url=http://vqguaeoq.com/mcpw/aqmq.html]My homepage[/url] | [url=http://ygpyqxct.com/djay/ceoi.html]Cool site[/url]
Great work!
http://vqguaeoq.com/mcpw/aqmq.html | http://ftzzshtc.com/baei/smxk.html
Publicar un comentario